Ελληνική μυθολογία ή μύθοι με φυτά, καθώς και πρόσωπα ή θεοί ως είναι Άλθηπος, Ληΐδα ή Ληΐς, Τροιζήνα, Ώρος, Ποσειδών, αυτό το κείμενο από τα άρθρα κηποτεχνίας διά γη, θρεπτικός καρπός, κήπος και τα άρθρα κήπου διά την κατασκευή και συντήρηση κήπων, την αρχιτεκτονική κήπων, τη διαμόρφωση κήπου ή το αυτόματο πότισμα κήπου, προσδιορίζει σχετικές κηπουρικές εργασίες ή συμβουλές κηπουρικής. Όπως ισχύει διά τα υπόλοιπα κείμενα ή τα ΑΡΘΡΑ ΑΝΘΑΝΑΣΣΑ, έτσι και το παρόν άρθρο τελεί αυστηρώς υπό το καθεστώς νομικής προστασίας βάσει συμβολαιογραφικής πράξεως και σύννομων τεχνολογικών μέτρων προστασίας και διατάξεων ευρωπαϊκών Οδηγιών, νομικής βάσεως και του Νόμου περί πνευματικής ιδιοκτησίας, συγγενικών δικαιωμάτων και πολιτιστικών θεμάτων μετά των σχετικών νεωτέρων τροποποιήσεων αυτού (Ν. 2121/93, άρ. 66Α), καθώς προσδιορίζεται εις τους όρους χρήσεως του ΙΣΤΟΤΟΠΟΥ της ΑΝΘΑΝΑΣΣΑ.
Όσοι ασχολούνται έστω και για την προσωπική ψυχαγωγία τους με την καλλιέργεια γης γνωρίζουν το αδιαμφισβήτητο γεγονός ότι ένα καρποφόρο φυτό θα μπορέσει να αποδώσει καλύτερα από άποψη ποιοτικής και ποσοτικής παραγωγής όταν αναπτύσσεται σε ένα έδαφος το οποίο απολαμβάνει καταλλήλου καλλιεργητικής φροντίδος και αρδεύεται με το κατάλληλο νερό. Στην ΑΝΘΑΝΑΣΣΑ επισημαίνουμε συνέχεια προς τις φίλες και τους φίλους μας την ανάγκη να λαμβάνεται πρωταρχικώς μέριμνα για την εξασφάλιση χρήσιμου αρδευόμενου νερού, καθώς και για την κατάλληλη περιποίηση στο εδαφικό υπόστρωμα προτού ένας κήπος διαμορφωθεί στην πράξη με την προσθήκη των φυτικών οργανισμών οι οποίοι θα τον διαρθρώσουν.
Στην αρχαία Ελλάδα υπήρχε μεγάλη και άμεση εξάρτηση της προσωπικής καθημερινής ζωής από την καλλιέργεια και αξιοποίηση γης μέσω της γεωργίας. Η πρακτική εμπειρία προσδιόριζε αυτοδικαίως την ικανοποίηση της ανάγκης για βελτίωση του εδάφους πριν από κάθε καλλιέργεια. Ομοίως, το κατάλληλο νερό φρόντιζε για την άρδευση η οποία θα προσέφερε τους χρήσιμους υδάτινους πόρους. Αυτή η καλλιέργεια είχε τόσο πολύ μεγάλη σημασία, έτσι ώστε δεν ήταν δυνατό να μην υπάρξει σχετική μνεία για αυτό το φαινόμενο στην ελληνική μυθολογία. Έχουν διασωθεί διάφοροι μύθοι οι οποίοι συσχετίζονται με τις γεωργικές ασχολίες, αλλά και τα νερά. Ομοίως, με το πέρασμα των αιώνων δεν αποκλείεται ακόμα και ιστορικά πρόσωπα να μετακόμισαν στη σφαίρα της μυθολογικής φαντασίας κάτω από το πρίσμα της λογικής την οποία επιβάλλει η μυθοπλασία.
Έτσι, λοιπόν, ένας μύθος ο οποίος συσχετίζει άμεσα την καλλιέργεια γης και την άρδευση με τον θρεπτικό καρπό έχει σχέση με την Τροιζήνα. Υπάρχει μία άποψη ότι ο πρώτος άρχων αυτής, δηλαδή ο Ώρος, απέκτησε μία θυγατέρα με το όνομα Ληΐδα ή Ληΐς. Το όνομά της πιθανόν να έχει σχέση με τα σπαρτά και την καλλιέργεια. Η Ληΐδα με τη σειρά της απέκτησε έναν υιό με το όνομα Άλθηπος. Πατέρας του νέου ήταν ο πανίσχυρος Ποσειδών, δηλαδή ο κυρίαρχος του υδάτινου στοιχείου ο οποίος γονιμοποίησε τη γόνιμη γυναίκα. Κατά μία εκδοχή ο Άλθηπος αντιπροσωπεύει σημασιολογικώς την έννοια που προσδιορίζει ο θρεπτικός καρπός. Μάλιστα, όταν βασίλευσε ο Άλθηπος έτυχε να είναι ο άρχων κατά τη διάρκεια της θητείας του οποίου ο Ποσειδών φιλονίκησε με την Αθηνά για τον έλεγχο της περιοχής και κατά κάποιον τρόπο νίκησε ο Ποσειδών.
2009 έως σήμερα ©ΑΝΘΑΝΑΣΣΑ, Πρωτότυπες Κηποτεχνικές Διαμορφώσεις Ιδιωτικών Και Ιδιόχρηστων Κήπων