Διά κλάδεμα κωνοφόρων με καρατόμηση δέντρων ως είναι η ελάτη και καθώς γράφει ο Θεόφραστος, αυτό το κείμενο από τα άρθρα κηποτεχνίας και τα άρθρα κήπου διά την κατασκευή και συντήρηση κήπων, την αρχιτεκτονική κήπων, τη διαμόρφωση κήπου ή το αυτόματο πότισμα κήπου, προσδιορίζει σχετικές κηπουρικές εργασίες ή συμβουλές κηπουρικής. Όπως ισχύει διά τα υπόλοιπα κείμενα ή τα ΑΡΘΡΑ ΑΝΘΑΝΑΣΣΑ, έτσι και το παρόν άρθρο τελεί αυστηρώς υπό το καθεστώς νομικής προστασίας βάσει συμβολαιογραφικής πράξεως και σύννομων τεχνολογικών μέτρων προστασίας και διατάξεων ευρωπαϊκών Οδηγιών, νομικής βάσεως και του Νόμου περί πνευματικής ιδιοκτησίας, συγγενικών δικαιωμάτων και πολιτιστικών θεμάτων μετά των σχετικών νεωτέρων τροποποιήσεων αυτού (Ν. 2121/93, άρ. 66Α), καθώς προσδιορίζεται εις τους όρους χρήσεως του ΙΣΤΟΤΟΠΟΥ της ΑΝΘΑΝΑΣΣΑ.
Στην ΑΝΘΑΝΑΣΣΑ συνεχώς υποστηρίζουμε το γεγονός ότι τα κωνοφόρα δέντρα διαδραματίζουν έναν ιδιαίτερο ρόλο κατά την αρχιτεκτονική κήπων. Η χάρη και η ευμορφία τους τα καθιστούν ιδανική επιλογή για τη διακόσμηση χώρων πρασίνου, ενώ συνήθως η μακροβιότητά τους προκαλεί την ανάπτυξη δεσμών με αυτά οι οποίοι έχουν σημαντική συναισθηματική αξία. Όμως, όλα τα κωνοφόρα των κήπων είναι φυτικοί οργανισμοί οι οποίοι χρειάζονται φροντίδα. Μία από τις πιο ιδιαίτερες κηπουρικές εργασίες σχετικώς με τα συγκεκριμένα δέντρα είναι το κλάδεμα κωνοφόρων. Οι φίλες και οι φίλοι της ΑΝΘΑΝΑΣΣΑ θα γνωρίζουν από άλλα κείμενα από τη δημοσιοποιημένη βάση δεδομένων με τα άρθρα κήπου, την άποψή μας ότι το να επεμβαίνει κάποιος αλόγιστα αφαιρώντας ζωτική φυλλική επιφάνεια και βλαστούς από κωνοφόρα δένδρα δεν είναι ό, τι καλύτερο για τη μακροχρόνια περιποίησή τους και δεν ενδείκνυται για την ευημερία τους. Δυστυχώς, αρκετές φορές στην ΑΝΘΑΝΑΣΣΑ ήρθαμε αντιμέτωποι με χαρακτηριστικές περιπτώσεις καταστροφής μακρόβιων κωνοφόρων δένδρων τα οποία υπέστησαν καρατόμηση της κορυφής τους ή αφαίρεση της ανωτέρας φυλλικής επιφανείας τους επειδή η εσφαλμένη θέση εγκαταστάσεως κατέληξε να ενοχλεί τους ιδιοκτήτες τους όταν τα δένδρα άρχισαν να μεγαλώνουν φυσικώς όπως έπρεπε.
Κατά το κλάδεμα κωνοφόρων, η αφαίρεση της κορυφής και των ανωτέρων τμημάτων της φυλλικής επιφανείας σε κάποια συγκεκριμένα αναπτυγμένα κωνοφόρα, ειδικώς όταν ριζοπιάσουν καλά και συνεχίσουν να αναπτύσσονται με φυσιολογικούς ρυθμούς ή ιδιαιτέρως όταν είναι μεγάλης ηλικίας, κατά κανόνα μπορεί να ισοδυναμεί ακόμα και με τη θανατική καταδίκη τους. Αυτό το ιδιαίτερο φαινόμενο το οποίο κάποιοι δείχνουν να αγνοούν είναι γνωστό από την αρχαιότητα και το έθιξε με επίταση ο ίδιος ο Θεόφραστος, που οι φίλες και οι φίλοι της ΑΝΘΑΝΑΣΣΑ έχουν γνωρίσει μέσα από άλλα κείμενα από τη δημοσιοποιημένη βάση δεδομένων με τα άρθρα κήπου.
Μάλιστα, ο Θεόφραστος χαρακτηρίζει εκ προοιμίου καταστρεπτικό το συγκεκριμένο κλάδεμα κωνοφόρων ή ΕΠΙΚΟΠΗ ΤΩΝ ΔΕΝΔΡΩΝ συγκεκριμένων υγιών κωνοφόρων, όπως είναι για παράδειγμα διάφορα είδη πεύκης, η ελάτη, ακόμα και η αγριόκεδρος ή ο κυπάρισσος σε κάποιες περιπτώσεις. Μία ακαταλόγιστη πράξη αφαιρέσεως της κορυφής, δηλαδή η υψηλή καρατόμηση κωνοφόρων, όχι απλώς αποδυναμώνει τα επιβλητικά προγραφέντα δέντρα αφήνοντάς τα έκθετα σε πάσης φύσεως δευτερογενείς φυτοπαθολογικές προσβολές, αλλά ειδικώς η πεύκη και η ελάτη μπορούν να μαραθούν από τη ρίζα τους, αφού δεν είναι ικανά να δημιουργήσουν νέους πλάγιους βλαστούς.
Σε αυτό το σημείο αξίζει να τονισθεί το ότι όσον αφορά ειδικώς στην ελάτη παρατηρείται μία περίεργη ιδιομορφία στην αντίδρασή της απέναντι στην αποκοπή του κεντρικού κορμού της. Αυτή η ιδιαιτερότητα του εν λόγω δένδρου είναι γνωστή επίσης από την αρχαιότητα και την έχουν επισημάνει πολλοί ορεσίβιοι κάτοικοι και καλό θα ήταν να γίνει γνωστή στο ευρύτερο κοινό. Συγκεκριμένα, όπως προγράψαμε, κατά το κλάδεμα κωνοφόρων εάν ακρωτηριαστεί η κορυφή, τότε το δένδρο αντιμετωπίζει ένα δυσοίωνο μέλλον όσον αφορά στην επιβίωσή του. Όταν, όμως, σπάσει ο κορμός σε σχετικώς μικρό ύψος από το έδαφος, για παράδειγμα εξ αιτίας ανέμων, τότε στην περιοχή εκείνη όπου εμφανίζεται να παραμένει λείος χωρίς όζους και πιο ομαλός, τότε μπορεί να αναπτύξει περιφυήματα, δηλαδή ολιγάριθμα νέα βλαστάρια στην περίμετρό του. Αυτά δεν αναπτύσσονται πολύ προς τα επάνω, αλλά η τραυματισμένη ελάτη μπορεί να επιβιώσει έστω και εάν είναι σακατεμένη. Το συγκεκριμένο φαινόμενο των νέων βλασταριών στην ελάτη χαρακτηρίστηκε με το όνομα "άμφαυξις" ή "αμφίφυα" και μπορεί να συνοδεύεται από μελανόχρωμες αποχρώσεις του κορμού.
Τέλος, πρέπει να διευκρινισθεί το ότι ο Θεόφραστος όταν αναφέρεται στο κλάδεμα κωνοφόρων δεν ασχολείται με το επιλεκτικό και προσεκτικό χάραγμα των κορμών για την προμήθεια ρητίνης. Αυτό αποτελεί μία ξεχωριστή και ιδιαιτέρα εργασία η οποία πρέπει να διενεργείται από έμπειρα άτομα διότι είναι σε θέση υπό φυτοπροστατευτικές προϋποθέσεις να υποβοηθήσει την ανάπτυξη ή παραγωγικότητα του φυτού.
2009 έως σήμερα ©ΑΝΘΑΝΑΣΣΑ, Πρωτότυπες Κηποτεχνικές Διαμορφώσεις Ιδιωτικών Και Ιδιόχρηστων Κήπων